Πότε πέρασε κιόλας ένας χρόνος? Σαν χθες ήταν που την είδαμε τόσο δα μικρό μωράκι...Κάπως έτσι ξεκίνησε η κουβέντα με την πιο καλή μου φίλη για την κορούλα της ανηψιάς της και το πάρτι που θα κάνανε για τα πρώτα της γενέθλια.
Καταλαβαίνεται ότι το δώρο της φίλης μου δεν θα μπορούσε παρά να συνοδεύεται από την πιο χαριτωμένη και αξιολάτρευτη καρτούλα με τις ευχές της.
Ροζ χαρτόνι με λάμψη, ανάγλυφα γράμματα, γυαλιστερό νούμερο ένα και το πάντα αγαπημένο μου ελεφαντάκι και αυτή η καρτούλα, φτιαγμένη με όλη μου την αγάπη, ετοιμάστηκε να βρει ένα νέο σπίτι.
Μερικές λεπτομέρειες
Εσάς πως σας φάνηκε?
Καταλαβαίνεται ότι το δώρο της φίλης μου δεν θα μπορούσε παρά να συνοδεύεται από την πιο χαριτωμένη και αξιολάτρευτη καρτούλα με τις ευχές της.
Ροζ χαρτόνι με λάμψη, ανάγλυφα γράμματα, γυαλιστερό νούμερο ένα και το πάντα αγαπημένο μου ελεφαντάκι και αυτή η καρτούλα, φτιαγμένη με όλη μου την αγάπη, ετοιμάστηκε να βρει ένα νέο σπίτι.
Μερικές λεπτομέρειες
Εσάς πως σας φάνηκε?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου